Het 3e trimester, nog veel later online dan gepland. Dat zei ik vorige keer ook al, wat een schande.. het 3e trimester was een vrij bewogen tijd. Gevuld met een geweldig event, bloed, verlof, striae, een gigantische buik en heel heel heel veel wachten.
Het 3e Trimester!
het 3e trimester loopt van week 27 tot en met week 40 (of 42)
*
Week 27! De babykamer is klaar! Volgens alle internetlijstjes hoeft dat pas met 32 weken, maar eigenwijs als wij zijn maken wij dit gewoon lekker op tijd af. Kan maar klaar zijn, en zo kunnen we nog andere dingen in huis afmaken! Dan hoeven we hier niks meer aan te doen.
*
Ook werd ik uitgenodigd voor een bijzonder en exclusief Mom-To-Be, Anita maternity event in Zandvoort Normaal ben ik niet zo van de events, dit vind ik gewoon doodeng en dus niet leuk. Mááár voor alles is er wel eens een uitzondering, en zo geschiedde.. Wel een extra zetje in de keuze, ik wist dat Esmee ook zou komen, aangezien we veel kletsen via instragram vond ik dat erg leuk!
Het was een heel bijzonder event op het zandvoortse strand, georganiseerd door Anita. Een merk wat al jaren hoog staat aangeschreven als het gaat om zwangerschaps en borstvoeding lingerie. Hier kregen wij een lezing van het boek ‘ik ga relaxed bevallen’ van Georgina Kwakye, welke is geïnspireerd op hypnobirthing. Heel interessant vond ik dit, en het kwam redelijk overeen met hoe ik de dingen voor mij zie. Ook was er een heerlijke zwangerschapsmassage voor iedereen gevolgd door een mini photoshoot in Anita lingerie.
Wij kregen ontzettend veel goodies mee naar huis, meer dan 3 gevulde tassen, eigenlijk te erg.
*
Met 28 weken moesten wij terugkomen in het AMC voor de controle van het hartje van de baby. Deze was helemaal perfect, en wij werden eigenlijk gelijk goedgekeurd!! Ook het gewicht was goed, ze liep lekker een paar weekjes voor, kan er maar aanzitten toch!
Ook kregen wij weer een 3d echo mee naar huis, wat een ontzettend verschil met de vorige! Die heerlijke bolle wangetjes, ik kan niet wachten om te zien hoe je er in het echt uitziet.
*
Een mijlpaal wat betreft het klussen de afgelopen jaren aan ons huis, eindelijk gingen wij dubbel glas plaatsen. (wij betekende dat ik niets mocht doen, qua helpen) Alleen liep ik toen de dag bijna om was met mijn hoofd in de wolken, en dat pakte niet heel lekker uit. Er stond nog een stuk oud raam binnen waar ik tegen aanliep, ik kreeg een punt van zo’n 15cm in mijn been. Gelukkig schuin in het vlees (daar heb ik veel van gelukkig) ipv. recht, dan waren wij verder van huis geweest.
Wel moesten wij naar het ziekenhuis voor hechtingen. Het werden er maar liefst 21! tja….. het was wel een beetje een typische actie..
*
Ongeveer rond de 30ste week begonnen bij mij de nachten met voorweeen, deze vond ik best rottig. En ik heb ze ook wel gehouden tot het eind van mijn zwangerschap. Ook begon ons meisje vanaf dat moment in te dalen en lag ze rond 32 weken al klaar in mijn bekken! Minder maagzuur, maar stuk meer druk van onderen, ik weet eigenlijk niet wat ik liever heb.. denk toch maagzuur..
Stiekem vind ik de nachten waarin ik écht last heb van de voorweeën best pittig. Het is namelijk best intensief en pijnlijk. Maar ook psychisch, elke keer (zeker in het begin) denken dat de bevalling gaat beginnen.
Vond het 1 van de mindere dingen in het 3e trimester.
*
Wij hebben de naam zelf al een tijdje vast staan, en ik had een leuk idee voor een foto voor het geboortekaartje (deze is het uiteindelijk niet eens geworden) En dus zijn Peter en ik de studio ingedoken om wat foto’s te schieten. Dan ook maar gelijk van mijn bolle buik, als je er dan toch staat.
Net zoals met vakantie is verlof iets waar je naar toe leeft, alleen zit het met vakantie vaak tussen je oren. In dit geval zat het in mijn buik, ik had mijn werk goed op tijd afgerond, en ik merkte dat ik echt rustiger aan moest gaan doen. Lopen maar ook het continue stilzitten werd steeds zwaarder voor mij. Mijn lichaam begon echt wel een beetje te protesteren onder druk van die buik die ook maar door bleef groeien. Gelukkig konden wij in oktober gewoon nog een weekendje weg met onze camper, het was een prachtig weekend met heerlijk weer!
De planning was doorwerken tot week 36, maar een week eerder heb ik aangegeven dat ik niet meer kon, en mijn verlof eerder in wilde gaan.
De laatste loodjes & verlof
Het eerste waar je vaak aan denkt bij het 3e trimester is verlof, ik heb hier erg naar uit gekeken. Heerlijk tijd voor mijzelf met het meisje in mijn buik. Mijn verlof begon met heerlijk uitslapen! Wat heb ik daar van genoten! Mijn tijd heb goed afgewisseld qua rust en dingen ondernemen, aangezien dit echt wel nodig was. Op 6 november werd mijn lieve neefje Olivier geboren! Heel bijzonder dat mijn schoonzusje en ik zo weinig scheelde qua duur van de zwangerschap. Tussentijds liep er bij ons een metselaar rond om onze schutting te metselen. Naar mate de weken voorbij gingen ging ik wel steeds meer met mijn ziel onder mijn arm rond lopen.
Vanaf week 37 stond ik te springen, nu mag ze komen, nu mag ze komen! Maar ons meisje wilde op dat moment nog niet komen, wat ik overigens maar raar vond, aangezien iedereen er vanuit ging dat ze lekker op tijd zou komen. Maar ook omdat ze er ook al zo goed voor lag, alles was en klaar voor zeg maar. Behalve zij, zij moest nog even doorgroeien, jeetje wat word die buik groot! Mijn huidje begint ook erg te scheuren, soms voel ik letterlijk de striae en scheuren er in komen, bij een harde buik!
Zo ook de week daarna
Week 39, ik ben klaar. Waar ik het zo erg vond om het toe te geven, ik, maar vooral mijn lichaam was er echt klaar mee. Ik voel mij niet zo lekker meer, ik kan niks meer, en ik ben reusachtig groot. De dagen, de uren, de tijd kruipt voorbij en ik zwel steeds meer op richting die 40 weken. Ook de verloskundige houd het goed in de gaten, aangezien mijn bloeddruk steeds meer steeg, zijn wij meerdere keren gecheckt in het ziekenhuis of alles nog in orde was.
Vrijdag 1 dec, bloeddruk is de pan uit gerezen! Normaal is mijn bloeddruk 110/50 en dus erg laag, nu is hij 150/100! Naar het ziekenhuis voor een check of alles nog goed gaat. Babytje doet t super, ik moet op letten..
40 weken zwanger
Zondag 3 december 2017 is de dag dat ik uitgerekend was om te gaan bevallen, ik ben 40 weken zwanger, helaas hadden wij toen nog geen baby! Niemand had er eigenlijk op gerekend dat ik ‘overtijd’ zou raken. En eerlijk, hoe geweldig ik het ook vond, mijn lichaam was behoorlijk op.. Als ik nog kon lopen zou ik dat op mijn tandvlees doen 😉
Wij zijn maandags 4 dec (40 + 1) gelijk naar de verloskundige gegaan om verhaal te halen, maar ook om te vragen of ze misschien een handje wilde helpen. En alleen al toen ze mijn gigantische lijf en opgeblazen alles hoofd zagen boden ze mij spontaan aan te helpen. Fijn.
Ik werd gestript, dat klinkt voor een leek als een leuk spannend feestje, en dat was het ook. Maar dan toch anders. Heel kort uitgelegd worden je vliezen gewoon wat losser gewroet. Ik had al 3 cm ontsluiting wat perfect was om te strippen, er werd verwacht dat de weeën wel zouden volgen. Ook werd ik weer verwezen naar het ziekenhuis, omdat mijn bloeddruk nog steeds zo belachelijk hoog was. Daar hebben we een uurtje aan de CTG gelegen, en daar maakte ze uit op dat, tadaaaa mijn bloeddruk hoog was.. Maar de baby deed het nog lekker! Ziekenhuis en verloskundige hebben overlegd, als ik overmorgen, woensdag 6 dec nog niet bevallen ben moet ik terugkomen voor weer een controle in het ziekenhuis. (ik wil nog steeds heel graag thuis bevallen, en dat heeft mijn verloskundige goed begrepen)
Dinsdag 5 dec (40 + 2). Nog.Geen.Baby! Stiekem ben ik deze dag wel blij dat ze niet komt, gewoon uit praktisch oogpunt.
Woensdag 6 dec (40 +3) we rijden met z’n tweeën weer naar het ziekenhuis. ik zei tegen mijn lief ‘Pff zal je zien, dat mijn bloeddruk straks weer gezakt is ofzo en ze besluiten dat ik gewoon tot de volle 42 weken moet lopen’ En ik krijg van de rust zelve te horen dat we het wel zien, uiteindelijk komt het allemaal goed. Na aangekoppeld te zijn aan de CTG zien we na 10 minuutjes precies het zelfde patroon als eergisteren bloeddruk is hoog, en baby doet het goed daarbinnen. Het overleg duurt nog het langste, en een zuster laat ons al de kraamsuites zien. Gewoon omdat we daar toch in de buurt zijn 😉 Ze zien er knap uit, maar het blijft niet thuis….
De arts vertelt ons dat wij ons morgenochtend moeten komen melden om 7 uur, dan zal ik worden ingeleid om medische redenen. Ik ben vanaf dit moment overgenomen door het ziekenhuis, en mocht ik nu thuis weeen krijgen moet ik naar het ziekenhuis komen. He bah, maar het is niet anders. Maar… Sowieso zijn wij morgen ouders van ons meisje….
Ik dit 3e trimester af op de dag vóór mijn inleiding. Ik vond het een prachtig, maar ook heel erg lang duren. Ik vond mijn gigantische buik prachtig en bijzonder en toch kon ik niet langer meer wachten.
Het 3e trimester was ontzettend bijzonder.
♥ ♥ ♥
Geen buikfoto, rompertje, speentje missen, volg mij op instagram!
Het 1ste trimester vind je hier
Het 2e trimester vind je hier
No Comments